Widocznie zależy to od gustu. Dla mnie się nie podobała, główny bohater był jakiś taki niewyraźny (przez jakiś czas myślałem, że głównym bohaterem jest Pan Rycerz, a nie tytułowa Łasica). Sama fabuła jeszcze ujdzie, ale główna postać, tytułowa "Łasica" to dla mnie porażka. Osobiście żałowałem, że przeczytałem i nie wspominam jej dobrze:) No, ale Raistlinowi się podobało, więc może innym też się spodoba. Każdy może mieć swoje zdanie. Niech ktoś jeszcze, kto zna ten tytuł wypowie się.

Mi się książka bardzo podobała. Nie dla tego, że była o tchórzu, albo że były tam centaury, tylko dla tego że była fajnie napisana, przejrzysta i ciekawa. Bardzo miło mi się nią czytało i żałuję że ten autor nie udziela się zbytnio w DL'u.

hmm..

Jestem odosobniony na tym forum, jeżeli chodzi o tą książkę:) dla mnie była najsłabsza i najnudniejsza ze wszystkich które czytałem, a czytałem sporo. Dobrze, ze chociaż z Raistem i Xazem się zgadzamy na temat 5 ery;)

Nikt mnie nie popiera:) a Rycerz Galen był wg mnie ciekawszy. Coś się przynajmniej w niej dzieje, choć jest trochę naciągana.

Wczoraj właśnie skończyłem czytać, po raz kolejny , "Szczęście łasicy". I coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że jest to jedna z lepszych książek serii DL. Pomijam już postać Łasicy, dla jednych irytującą, dla innych ciekawą. Fajna, szybko tocząca się przygoda, ale bez jakichś "dziur" i niedomówień. Jakoś wcześniej nie zwróciłem na to uwagi, ale książka daje też pogląd o losach jednego z przodków Sturma Brightblade'a. Sir Bayard Brightblade bardzo przypomina Sturma. Także dąży do spełnienia swojego przeznaczenia, jest pełen rozterek, nie mówiąc już o życiu według zasad Kodeksu i Reguły.
Jedyne do czego mogę się przyczepić to, że nie umieszczono tej historii w czasach mroczniejszych, bliżej Kataklizmu. Jak się spojrzy w historię DL, to dla okresu zaraz po Kataklizmie nie ma specjalnie książek (pomijając oczywiście II tom Legend).
Dzisiaj startuję z "Rycerzem Galenem"

Ostatnio edytowany przez QuicksilveR (2012-02-10 15:15:00)

"Szczęście Łasicy" zaczęłam czytać z ciekawością, ale nie jakimś dzikim entuzjazmem. Moje wrażenia po przeczytaniu są raczej pozytywne, aczkolwiek nie powiem, aby to była jedna z lepszych książek DL. Zdaje mi się, że celowo została tu przedstawiona postawa łamiąca kanon rycerza, którym to niby miał zostać Galen. Postać kontrowersyjna - z jednej strony był nieprzyjemny i denerwujący, a z drugiej potrafił wzbudzić jakoś sympatię.
  Ostatecznie uznaję to za przyjemną książkę tylko dla koneserów DL. Zwłaszcza spodobał mi się jeden zabieg... Ciekawa jestem czy was również to rozśmieszyło - w pewnym momencie na dworze ojca Galena pojawia się elfi bard (nie pamiętam jak się nazywał), którego imię rozpoznałam. Rozpoznałabym je i teraz, gdyby ktoś je przytoczył, ale we własnej głowie gdzieś mi się zagubiło. Ten elf napisał jedną z najbardziej znanych pieśni i gdy Galen po chuligańsku trafił w niego kamieniem ten uznał to jako znak. Oberwał natchnieniem, że się tak wyrażę, wyraził chęć napisania tejże słynnej pieśni. Taki zabieg komediowy, że to dzięki Łasicy ona powstała xD
  Tak wiem, ogólne, bez nazwisk ani tytułu pieśni... Ale jak ktoś czyta dużo DL to powinien wiedzieć o czym piszę!

  Po części chcę się zgodzić z U', w przekazie trochę trudno się czytało i ta "NIEhonorowość" Łasicy raziła w oczy. Łamanie kanonu łamaniem, jednak Galen czasami robił naprawdę coś paskudnego i nie dziwię się U', że jest taki oburzony.

U' napisał:

hmm..

Jestem odosobniony na tym forum, jeżeli chodzi o tą książkę:) dla mnie była najsłabsza i najnudniejsza ze wszystkich które czytałem, a czytałem sporo. Dobrze, ze chociaż z Raistem i Xazem się zgadzamy na temat 5 ery;)

A mogę wiedzieć, w jakim aspekcie zgadzacie się co do V ery? Jestem ciekawa