- Myślę że można odwiedzić gildie najemników... w kupie siła! - Tobin zarzucił hoopak na ramię i ruszył w stronę drzwi.
Daemon wygląda na nie pocieszonego słuchania się Kendera

(100platyny pracujemy nad nowymi kartami postaci )

- Skoro nie wiemy w co się pakujemy to przyda się więcej mieczy... To by było mądre posunięcie... A Ty co o tym sądzisz?

- Ja jestem pierwszym biegającym rycerzem Kenderem! Kto ostatni ten krasnal żlebowy!

Tobin zrerwał się i wystrzelił jak błyskawica... Tyle go widzieliście

- Ja też jestem nowy... Wiem tylko gdzie jest Akademia mieczy i karczma w której nocowałem

- Niespotykana moc, prawdziwe pochodzenie, nic z tego nie rozumiem. Ale jeśli to pozwoli mi stać się potężnym magiem to będę Ci posłuszny shalafi.

Rozdział trzeci

Z wieży wielkiej magii w Palanthas Dalamar mroczny przyglądał się jak jego nowy nabytek kieruje się w stronę Gildii najemników...
"Jeśli mu się uda..." Pomyślał ale odgonił szybko te myśli... Lepiej nie zapeszać, zobaczył też kierującego się w tamtą stronę młodego Wojownika który z zapałem wymalowanym na twarzy chce przeżyć nowe przygody i zapisać się w kartach historii... Ale cóż to? Z świątyni Palladaina idzie dość nietypowa grupka, Giermek Solamnijski, Kender i Wojownik w średnim wieku mocno otulony płaszczem mimo wysokiej temeratury... Dalamar uśmiechnął się Szyderczo "A więc wszystko się dopełnia... żadna zapadka nie zawiodła... Gdyby tylko wiedzieli co ich czeka i jak bardzo są do siebie podoobni"

W gildii najemników kolejka była bardzo duża, grupki śmiałków rozmawiały ze sobą o jakichkolwiek wieściach... każdy opowiadał o dziwnych rzeczach dotyczących Kalamanu... "Podobno miasto ma kłopoty" dało się słyszeć najczęściej. Jeden z Wojowników - młody Grothork był dosyć zaniepokojony takimi wieściami "Może w Kalamanie będe bardziej potrzebny?" myślał.
Wtem do poczekalni wpadł z hukiem Kender
-Czy znajdę tu kogoś chętnego na wielką wyprawę do Kalamanu? Kto chce mieć ten zaszczyt i podróżować z pierwszym rycerskim Kenderem Sir Tobinem?
Za nim szybko wpadł młody giermek i okrytu szczelnie płaszczem mężczyzna. Szybko uciszyli Kendera tłumacząc że nie będą brali ze sobą sprzątaczek ani urzędników. Grothork słysząc napomknięcie o Kalamanie podszedł do dziwnej trójki
- Znam Kalaman i drogę jak własną kieszeń, walka też nie jest mi obca, dajcie mi tyko konia i możemy ruszać.
- Niestety nie mamy koni - Powiedział starszy mężczyzna
- Mój wuj może mi pożyczyć, mieszka niedaleko stąd - odpowiedział szybko giermek.

Po chwili do pomieszczenia wszedł czarodziej czerwonych szat, twarz miał osłoniętą chustą, w ręku miał kostur więc był pełnoprawnym wykwalifikowanym czarodziejem.
- Witaj panie, wybieram się w pewną podróż w kierunku Kalamanu. Szukam kompanów, zgłosił się może do Ciebie ktoś kto również wybiera się w tamte strony? - Spytał się urzędnika gildii.
Czwórka popatrzała się na siebie, na twarzy giermka i człowieka w płaszczu było niezadowolenie, z twarzy Grothorka można było wyczytać zamyślenie i przemyślanie sytuacji... Twarz kendera była zachwycona.

Po południu grupa śmiałków wymaszerowała z Palanthas

-Mam nadzieję, że nie. W tej burzy było coś złowieszczego - mówię. Pochodzę z Kalamanu, nie chciałbym zobaczyć mojego miasta w gruzach.
Przyciszam głos - Co myślicie o magu? Możemy mu ufać?

- Spokojnie, magu. Tylko rozmawiamy.
Mówię cicho do Gorthorka - a Ty co myślisz?

-Masz rację. Mi też się nie podoba, że tak zasłania twarz. To jest trochę podejrzane. Mimo wszystko to czerwona szata, nie powinien być dla nas zagrożeniem, a mag w drużynie się przyda. Miejmy tylko nadzieję, że "sir" Tobin nie narobi nam kłopotów. Kończcie jeść, jak wróci kender to ruszamy. Mamy jeszcze parę godzin do zmierzchu.

- Ciekawe , gdzie ten kender, hmm , może zjadły go wilki? Wezmę pierwszą wartę.