Raistlin na tej okładce wygląda jak Gienek z pod warzywniaka

Nikt jak widzę nie pokusił się o recenzję tej perełki, którą moim skromnym zdaniem jest ta książka. Nie wiem czy to co napiszę można by nazwać recenzją, ale na pewno będzie zawierać moją opinię.
Nastrój książki jest diametralnie różny od tego, który prezentuje "Kuźnia Dusz". Raitlina tuż po próbie wyobrażałabym sobie jako bardziej wycofanego i zgorzkniałego niż był nim w pierwszym tomie, a tutaj czekała mnie miła niespodzianka. Nie chcę oczywiście powiedzieć, że Raist był duszą towarzystwa i humoru, ale jednak nie brakuje tu udanych komediowych scen, które w dobrych książkach bardzo cenię. Powiem, że w momencie, w którym czytałam książkę na głos swojej siostrze, tak mnie jedna sytuacja rozbawiła, że ze śmiechu się popłakałam.
Poza Raistlinem i Caramonem mamy jeszcze tutaj perspektywę Kitiary. Oba wątki są równie wciągające i zestawione razem wypadają bardzo przyjemnie. Książkę czyta się szybko i z przyjemnością. Polecam całym sercem

P.S.
Powoli mam wrażenie, że niedługo większość forum będzie zawalona moimi "opiniami" xD "Somebode stop me!" jak to mówił pewien bohater (Jak ktoś zgadnie który dostanie ciasteczko :3 )

Ostatnio edytowany przez Remmy (2012-08-07 21:45:53)